Στη χώρα των ελεύθερων, όπου η δημόσια επίδειξη στοργής όχι μόνο επιτρέπεται αλλά ενθαρρύνεται, ένας ένστολος άντρας βρίσκεται σε ένα τρένο, με το χέρι του να εξερευνά την περιοχή κάτω από τη ζώνη του.Η συγκίνηση του να τον πιάσουν, η βιασύνη της δημόσιας έκθεσης και το φετίχ της στολής του συνδυάζονται για να δημιουργήσουν ένα ακαταμάχητο μείγμα ενθουσιασμού και επιθυμίας.Καθώς το τρένο τινάζεται, συνεχίζει να αυνανίζεται, το χέρι του κινείται όλο και πιο γρήγορα, με την ανάσα του να κόβεται σε κάθε χτύπημα.Η αίσθηση του να τον παρακολουθούν, του να πιάνεται στην πράξη, προσθέτει μόνο στον ερεθισμό του.Το χέρι του κινείται σε ρυθμό, το σώμα του τεντώνει με κάθε ώθηση, η ανάσα του πιάνει στο λαιμό του.Και μετά με ένα δυνατό χτύπισμα, απελευθερώνει το παντελόνι του, απελευθερώνεται σε όλη τη σκηνή του.Η αίσθηση ότι τον παρακολουθεί, απλά τον διαπερνά τη δημόσια σκηνή, ξέρει μόνο με τη δημόσια ανάμνηση.