Het zich overgeven aan zelfgenoegzaamheid is een dagelijks ritueel dat ik koester, en mijn ruime boezem dient als het perfecte speelbal. Mijn borsten zijn een lust voor het oog, een paar heerlijke rondingen die aandacht vragen. Hun grootte is een bewijs van mijn wellustigheid, een eigenschap die me onderscheidt. Als ik achterover op mijn bed leun, volgen mijn vingers de contouren van mijn borsten, plagen ze de gevoelige tepels die hard worden als reactie. De sensatie van aanrakingen stuurt golven van genot die door me heen stromen, een symfonie van sensaties die alleen maar toenemen met elk moment dat voorbijgaat. Het ritme van mijn aanraking wordt een dans, een ballet-sensueel dat een hoogtepunt bereikt in een crescene van zelfgeno. De intensiteit van de kut van de kont, het plezier om de intensiteit van mijn eigen borsten te bevredigen, helpt Andstas om mijn adem te bevreden, maar ik weet dat mijn schoonheid geen wonder kan zijn.