Η σκηνή ανοίγει με μια μικροκαμωμένη Λατίνα μαθήτρια, η οποία είναι φανερά νευρική, να κάθεται μπροστά στη δασκάλα της.Η καθηγήτρια είναι σαφώς έμπειρη και σίγουρη καθώς αρχίζει να της δίνει ένα μάθημα για κάτι που σαφώς δεν βρίσκεται στο πρόγραμμα σπουδών.Η μαθήτρια είναι φανερά άβολη αλλά η δασκάλα επιμένει, χρησιμοποιώντας τα χέρια της για να επιδείξει τα σημεία του.Η μαθήτρια δεν μπορεί να βοηθήσει αλλά να παρασυρθεί από την αισθησιακή φύση του μαθήματος και αρχίζει να χαλαρώνει.Η δασκάλα το παρατηρεί και το εκμεταλλεύεται, μπαίνοντας σιγά - σιγά πιο κοντά της.Ο μαθητής δεν αντιστέκεται και οι δύο εμπλέκονται σε μια παθιασμένη συνάντηση που σίγουρα θα αφήσει τους θεατές με κομμένη την ανάσα.Ο καθηγητής χρησιμοποιεί τα χέρια και το στόμα του για να εξερευνήσει κάθε εκατοστό του σώματος των μαθητών αφήνοντας το βογκητό της με την έντονη ηδονή.Η σκηνή είναι γεμάτη πάθος και δεν ξεχνιέται σύντομα.