Emelia, een verbluffend mooi meisje, wordt gevangen in een moment van intens genot, haar lichaam kronkelt van extase. Ze is zo verloren in het moment dat ze nauwelijks merkt dat haar kleding wordt uitgescheurd, haar huid wordt blootgesteld aan de koele lucht. Haar kutje, al druipend nat, wordt volledig bloot en kwetsbaar achtergelaten, een lust voor het oog voor elke man met een voorliefde voor de wilde kant. Terwijl ze zichzelf blijft plezieren, haar vingers elke centimeter van haar natte, losse kutje verkennend, kan ze niet anders dan een gevoel van bevrediging voelen. De aanblik van haar eigen natheid dient alleen om haar verlangen te voeden, haar lichaam trilt van de behoefte om gevuld te worden. Dit is een tement aan de rauwe schoonheid, een filter van de vrouw in het zicht van de passie die je zal verlaten.