Η θετή μου κόρη έχει μπει στο μυαλό μου τον τελευταίο καιρό.Όχι μόνο για το στενό, νεανικό μουνάκι της, αλλά και για την εμφάνισή της.Δηλαδή, με τα ξανθά μαλλιά της και αυτά τα μεγάλα, αθώα μάτια, είναι πραγματική κοιτάζουσα.Αυτό όμως που με φτιάχνει πραγματικά είναι το πόσο υγρή γίνεται όταν παίζει με τον εαυτό της.Είναι σαν να παρακαλάει κάποιον να την γλείψει, και είμαι πολύ χαρούμενος που υποχρεώνω.Μια μέρα λοιπόν, όταν ήταν ολομόναχη, αποφάσισα να της δώσω αυτό που ήθελε.Της έσκισα τα ρούχα και ασχολήθηκα, την έγλειφα και την πιπίλαγα μέχρι να στάζει.Και να σου πω, άξιζε κάθε δευτερόλεπτο.Δεν άξιζαν σίγουρα τον μέσο όρο τα βήματά σου και αυτό ακριβώς δεν μπορώ να της αρκέσω.