Ένας νεαρός άνδρας, με μια άτακτη λάμψη στο μάτι του, σαγηνεύει τον κοινόχρηστο κοιτώνα, για να ανακαλύψει τον συγκάτοικό του μέσα στη δίνη του πάθους.Το θέαμα του φίλου του, ενός μικροκαμωμένου, μελαχρινού μελαχρινής με μεγάλο στήθος, να τον κατακλύζει ο φίλος της, στέλνει μια συγκίνηση να τον διαπερνά.Αιχμαλωτισμένος από την περιέργεια και τη διέγερση, αποφασίζει να παραμείνει σιωπηλός, επιλέγοντας την ανωνυμία του.Καθώς η ένταση κλιμακώνεται, δεν μπορεί να βοηθήσει αλλά να επιδοθεί στην αυτοϊκότητα, το χέρι του κινείται ρυθμικά κάτω από τα σκεπάσματα.Η σκηνή εκτυλίσσεται μπροστά του, μια πραγματική απόδοση ακατέργαστης, παθιασμένου ζευγαριού.Το ζευγάρι συμμετέχει με πάθος στην παρουσία του, σε διάφορες θέσεις, αφήνοντας τα κορμιά τους σε μια απροσδόκη θέση.Η εμπειρία αφήνει πίσω τη δική του εμπειρία να φύγει από τη σκηνή.Η σκηνή αφήνει μόνο τη φαντασία του άντρακλειστου.