Na een lange pauze komen twee oude vrienden weer bij elkaar in een zinderende rendez-vous. De nostalgie is voelbaar zoals ze aan oude tijden doen denken, hun ogen sprankelend van een vleugje kattenkwaad. De lucht wordt dikker van verwachting als ze zich uitkleden en hun doorgewinterde lichamen onthullen. Hun vingers volgen bekende paden, die rillingen over hun ruggen sturen. De spanning neemt toe terwijl ze elkaars lichamen verkennen, hun ademhaling sijpelt in de schemerige kamer. Hun kussen zijn diep en hongerig, een bewijs van hun gedeelde geschiedenis. Ze nemen de tijd, genieten van elke aanraking, hijgen, elke siddering van genot. Het snelle ritme, hun lichamen die zich in syncs bewegen, hun synthesen vullen hun climax. De chemici laten hun clitoris opvangen, hun adem stokt, hun hartstochten stromend, hun hart chemici beloven elkaar de volgende keer opnieuw, ze beloven zelfs dat hun hartstilt. Hun hartstocht is bitter, maar hun hartspiering is nog nooit te beloven. Hun passie zal de volgende keer zijn.