Een wulpse verpleegster met een bevelende aanwezigheid en een gewelfde achterkant is in haar kantoor gestationeerd als er een patiënt binnenkomt. De man, een beetje schaapachtig, bekent dat hij zijn symptomen fakte om tijd met haar door te brengen. De verpleegster, geamuseerd door zijn bekentenis, besluit hem een geheimpje binnen te laten - ze is eigenlijk geen verpleegster maar een worstelende actrice die auditie doet voor een verpleegstersrol. Terwijl ze spreekt ritst ze langzaam haar jurk open, waardoor haar verleidelijke vorm zichtbaar wordt. De man is uit het veld geslagen, maar merkt al snel dat hij zich voorover buigt, zijn broek lager, terwijl de verpleegster speels zijn blote billen slaat. Het tafereel neemt een meer intieme kont die hem leidt naar een explosieve positie, leidend tot een explosieve ontmoeting in de verpleegkundige positie. De ontmoeting van eens, eens zo belachelijke en eenssere verpleegster achterlatend, beiden een intense en tegelijk een intense en toch welbevredigende, humoristische realiteit toevoegend aan deze klassieke ontmoeting.