In een gewaagde daad van diefstal werd een jonge politieagente op heterdaad betrapt terwijl ze kleding uit een winkel steelde. De ironie van de situatie ging haar niet verloren, want ze was in haar uniform het symbool van orde en recht. De arresterende agent kwam ter plaatse, en na een kort gesprek was duidelijk dat de dader inderdaad de jonge agent was. De arrestatiebeambte, bekend om zijn strenge handhaving van de wet, besloot het heft in eigen handen te nemen. Hij leidde de schuldige naar een afgelegen kamer, waar de echte straf wachtte. Door haar van haar uniform te ontdoen, onderging hij de gevolgen van haar acties op de meest vernederende manier. De jonge, hulpeloze en kwetsbare kon zich alleen onderwerpen aan de harde straf. Dit was een nooit vergeten straf, zelfs degenen die de wet niet zouden ontslaan, zou de wet niet vergeten.