De douche is een toevluchtsoord voor eenzaamheid, een toevlucht voor zelfgenoegzaamheid. Het is een plek waar je je verlangens op hol kunt laten slaan, ongeremd door maatschappelijke normen of de nieuwsgierige ogen van anderen. Deze Valentijnsdag staat onze hoofdrolspeler alleen, zonder partner om de Hete ervaring mee te delen. Maar ze wordt niet ontmoedigd. In plaats daarvan neemt ze het heft in eigen handen, letterlijk. Met een ondeugende grijns reikt ze naar haar trouwspeeltje, een symbool van zelfliefde en empowerment. Ze begint ermee te spelen, het water dat langs haar lichaam stroomt, wordt meer deliberatieve bewegingen, meer close. Haar ogen, gepassioneerder, in de ogen van haar kreunen, het intieme genot van haar solo, gaat ze verder met het genot, het genot dat ze uitstraalt, haar liefdevolle kreunend als een feest van zelfgen. Een liefdevolle douche die haar kracht geeft.