In de zwoele hoofdstad van Mexico staat een wulpse tiener, Nelly Cachito, gretig te wachten op de komst van een Duitse toerist. Ze is klaar en klaar, maar er lijkt iets uit. Bij aankomst erkent ze hem amper, haar ogen ver weg en ongeïnteresseerd. De bezoeker, zich niet bewust van haar koude ontvangst, verdiept zich in de zaak die voorhanden is. Hij is hier niet voor een rondleiding door bezienswaardigheden; hij is hier voor Nelly. Terwijl de camera elk intiem detail vastlegt vanuit een first-person perspectief, ontvouwt de ontmoeting zich. Nelly's weelderige rondingen worden onthuld, haar lichaam een testament voor haar jeugdige, haar gebrek aan enthousiasme. Toch blijft het scène met een onbevangen gevoel voor het schrijnende gevoel van Hot, een schrijnend gevoel van onverschilligheid. Het duitse verlangen begint te ontwaken door het duitse gevoel van de toerist, het duistereke verlangen naar een explosieve ontmoeting. Het duistere verlangen begint me te wekken en eindigt in schril contrast met zijn passie.