Η σκηνή ανοίγει με έναν ασθενή να περιμένει σε μια αίθουσα αναμονής κλινικής.Είναι νευρικός και τεταμένος, αλλά ο Λατίνα ψυχίατρος που μπαίνει στο δωμάτιο τον χαλαρώνει αμέσως.Φοράει μια κοντή φούστα και μια στενή μπλούζα που τονίζει τα μικρά της βυζιά.Ο ασθενής δεν μπορεί παρά να κοιτάζει τον μεγάλο κώλο της, που ξεχειλίζει από τη φούστα της.Ο ψυχίατροι παρατηρεί το βλέμμα του και του χαμογελάει, προσκαλώντας τον να την αγγίξει.Δεν μπορεί να αντισταθεί και αρχίζει να την νιώθει σηκωμένη, να περνάει τα χέρια του πάνω από τις καμπύλες της.Εκείνη τον ενθαρρύνει να αγγίζει τον εαυτό του, και αυτός βογκάει καθώς χαϊδεύει τη μεγάλη του κλειτορίδα.Η ψυχολόγος είναι γυρισμένη από τον ψυχολόγο και τον χαϊδεύουν, ενώ εκείνος ενώνεται με το δυνατό καβλί του.Έρχονται και παίζουν μαζί ένα σφιχτό μουνί, παίζοντας μαζί το δικό τους πρόσωπο με τον ασθενή τους, βάζοντας και οι δύο μαζί ένα δυνατό σκηνικό φινίρισμα.Έχνουν και τελειώνουν μαζί στο στόμα του ασθενούς τους.