Desi huisvrouw Nitya, verlangend naar de warmte van een kind, verlangt vurig naar de essentie van het leven. Haar man, een man van zijn woord, komt naar de gelegenheid toe en verzekert haar van een wereld gevuld met liefde en vreugde. Naarmate de nacht vordert, trekt het stel zich terug in hun heiligdom van intimiteit, waar de broeken van de echtgenoten als eerste op de grond vallen. Nitya zakt op haar knieën, ontketent haar oerdrang. Haar tongen dansen over zijn kloppende mannelijkheid, elke druppel van zijn verlangen proevend. Haar man raakt opgewonden door haar toewijding, haar met een cadeautje - zijn zaad voor de nacht - Nitya neemt hem mee naar haar bruidsssmaak, zijn tongen laat hem nooit diep in haar diepte achter, zijn mannelijkheid laat hem nooit in haar diepte. De kamer galmt van hun hartstochtelijke gekreun als ze aan een wilde rit van vleselijk genot beginnen. Dit is niet alleen een simpele daad van voortplanting, maar een bewijs van de diepte van hun liefde. Hun hoogtepunt, een symfonie van genot, laat hen beiden verzadigd achter, hun liefde gecementeerd door de heiligheid van hun gedeelde extase.