Mirando heeft iets met het verbodene, en wat is er verbodener dan een kijkje in het privéleven van iemand anders? Hij kreeg de perfecte opzet, een verborgen camera met uitzicht op de straat beneden, die alle sappige actie vastlegt. Zijn favoriete onderwerp? De meiden van Calle, hun rokjes wiegen bij elke stap, hun lichamen verlangen naar zijn lens. Hij is een voyeur, een stille waarnemer, kijkend hoe deze vrouwen toegeven aan hun verlangens, hun lijven kronkelen van genot dat hij zich alleen maar kan voorstellen. Maar hij is niet alleen een toeschouwer, hij is een deelnemer, zijn eigen lichaam reageert in extase op de aanblik van deze vrouwen. De sensatie van de verboden, de opwinding van de onbekende, de veel te onbekende voor hem om hem te weerstaan. Hij weerstaat een zuigeling, de meesteres, de gedachte aan de actie van deze vrouwen, en de verborgen verlangens van Miros. Deze wereld is een kreun van plezier, verborgen wereld van deze voyeuristen.