Üvey ailelerin diyarında sınırlar bulanıklaşıp sorular ortaya çıkabilmektedir.Bir kaynana kendini üvey oğluna çizilmiş bulunca, uygun ve uygunsuz arasındaki çizgi bulanıklaşır.Hassas bir arzu ve görev dengesi, karşı koyulmayacak kadar cazip yasak meyve dansı.Yasakın cazibesi sadece arzuyu yükseltir, her dokunuşu heyecan verici bir risk haline getirir.Üvey anne, ilkel içgüdülerine karşı gelemeyerek arzularına yenik düşer.Uzanır, eli kolunu otlar, omurgasından aşağı titremeler gönderir.Onun saf, katkısız bir tutku anı, ikisinin de karşı koyamayacağı bir dans.Başlangıçta şaşıran üveyn oğul, kendisini dokunuşuna çekilmiş bulur, aralarındaki elektriği görmezden gelmesi imkansız bulur.Devam ederler, keşifleri daha samimi hale gelir, arzuları onları tüketir.Ama daha derinlere indikçe, acaba bu normal midir?Yoksa üzerinde yürüdükleri tehlikeli bir yol mudur?.