Abigail is een bloedmooie brunette schoonheid, bekend om haar weelderige troeven die er altijd naar verlangen om aanbeden te worden. Terwijl ze uit haar sluimer ontwaakt, komen haar oerdriften naar voren, een vurig verlangen ontbrandend dat alleen haar vingertoppen kunnen blussen. Met een ondeugende glinstering in haar ogen begint ze aan een reis van zelfgenoegzaamheid, haar hand die subtiel de contouren van haar natte volgt, uitnodigende schat. Haar vingers dans over haar zijdezachte plooien, waardoor golven van extase door haar lichaam trekken. Terwijl ze de andere bazen streelt, streelt ze haar andere bazen, de hoogte van haar solo-optreden, de sensatie die de sensaties versterkt, de prikkeling die haar verlangen naar zelfgenoeloos genot heeft doen uitkomen, haar passie voor de rauwe verlangens van haar kamer, maakten haar twijfels over de rauwheid van haar passie in de kunstindustrie een traktatie voor haar volwassen testeren.