De jonge stiefzusjes waren volgens hun strenge stiefmoeder altijd wat te dichtbij geweest voor comfort. Ze besloot professionele hulp in te roepen en plande een afspraak met een arts in het ziekenhuis. Weinig wisten ze, dit was geen gewone therapiesessie. De arts had een unieke benadering van zijn therapie, eentje die veel meer inhield dan alleen praattherapie. Hij had een vrij grote propositie voor de twee meiden. Hij stelde hen voor aan zijn enorme lid, een gezicht dat hen beiden in ontzag achterliet. De arts, de afwijkende die hij was, stond erop om hen meteen daarna op zijn pluchen bank te behandelen. De meiden, de nieuwsgierige wezens die ze waren, konden zich niet verzetten tegen al zijn monsterlijke pik. Ze draaiden zich om hem te zuigen, zogen hem op hun kleine lichamen en maakten hem tengerig om hun lichamen te herbergen. De dokter liet hen beiden tevreden en tevreden achter met zijn beide handen, hun climax volledig vervullend, hun beide tevreden achterlatend.