W zimnym garażu zakneblowana kobieta jest związana na krześle, jej ciało odsłonięte i bezbronne. Jej porywacz, mężczyzna władzy i kontroli, używa jej jako zabawki, poddając ją brutalnej karze. Wtłacza ogromną zabawkę erotyczną do jej ust, rozciągając jej wargi i wypełniając ją obezwładniającym poczuciem bólu i upokorzenia. Kontynuując dominację nad nią, przejmuje również kontrolę nad jej ciałem, ruchając ją nieubłaganie w pozycji misjonarskiej. Intensywność eskaluje, gdy ją dusi, a jego ręce obejmują jej szyję, odzwierciedlając knebel w jej ustach. Scena kończy się brutalnym lodzikiem, świadectwem dynamiki w grze. Film kończy się zaknebluwaną kobietą, symbolem jej i surową, nieofiltrowaną dominacją jej porywacza.