Ένα κορίτσι με μπαμπάδες δένεται και φιμώνεται στη μέση του σαλονιού τους, χάρη στις άτακτες ενέργειές της.Η σκηνή είναι στρωμένη με κεριά που τρεμοπαίζουν, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα σασπένς και προσμονής.Το κορίτσι, όχι πραγματικά η κόρη του μπαμπά αλλά μια άτακτη λεσβία σκλάβα, είναι δεμένη με σχοινί, με τους καρπούς των χεριών της δεμένους πίσω από την πλάτη της.Το στόμα της είναι γεμάτο με ένα παχύ, δερμάτινο φίμωτρο, καθιστώντας αδύνατο για εκείνη να ουρλιάξει ή να ικετεύσει για έλεος.Το κορμί της τρέμει από φόβο και καύλα.Η κάθε στιγμή απαθανατίζει κάθε κίνηση, κάθε στιγμή, κάθε κίνηση πάνω στο δέρμα της.Αυτό το παιχνίδι είναι μια ευαίσθητη κίνηση που κάνει το κορίτσι να καίει το δέρμα της να τρίβεται πάνω στο δέρμα του μπαμπά της, κάνοντας την υποταγή και την επιθυμία της να υποταχθεί τον πόνο.