Σε μια δελεαστική ανατροπή της μοίρας, μια γυναίκα βρίσκεται μόνη με τον πατέρα του συζύγου της.Η ατμόσφαιρα είναι παχιά από προσμονή καθώς τραβιούνται ο ένας προς τον άλλο σε έναν χορό επιθυμίας.Το σαλόνι γίνεται η παιδική τους χαρά, τα έπιπλα που χρησιμεύουν ως υποστυλώματα για την παράνομη προσπάθειά τους.Αυτή, η μητριά, είναι ένα όραμα πόθου και λαχτάρας, με το σώμα της να πονάει για το άγγιγμά του.Αυτός, η πατρική φιγούρα, είναι ένας άνθρωπος της εξουσίας, ο έλεγχός του τόσο δελεαστικός όσο και μεθυτικός.Η συνάντησή τους είναι ένα masterclass στην αποπλάνηση, μια απόδειξη της δύναμης της απαγορευμένης επιθυμίας.Καθώς εμπλέκονται στην παράνομη σχέση τους, ο κίνδυνος είναι μοναδικός, κάθε συγκίνησης, κάθε άγγιγμα φορτισμένο με ακατέργαστη, ακατέργητη ενέργεια.Αυτή η ταμπούρα είναι ένα ταμπού, τα όρια της οικογένειας και εξερευνούν τα όρια των επιθυμιών.