Een uitdagende nymfomane met een onverzadigbare honger naar anaal genot wordt toegelaten tot een psychiatrische inrichting. Haar toestand? Een onblusbare dorst naar kontneuken die haar op de rand van waanzin heeft gebracht. De medische staf, aanvankelijk verschrikt door haar gedrag, besluit om een meer hands-on benadering van haar behandeling te nemen. Ze onderwerpen haar aan een niet aflatende aanval van anale penetratie, haar grenzen verleggen en haar uithoudingsvermogen testen. Haar geschreeuw van extase klinkt door de zalen als ze van achteren verzwaarde, haar gekreun van genot verandert in een symphonie van pijn. De artsen, gedreven door hun eigen verlangen, hun eigen verlangens doordringen, nemen haar strakke kontjes, vingeren in haar keel, wachtendronkelen en wachten op haar lichaam, ondanks de pijnloze pijn, helpen haar lichaam om haar te helpen haar lichaam te bevredigen, ondanks een pijnloos protest en een pijnloos gekreun, wordt haar lichaam gemarteld en gepijnigd door haar lichaam. Dit is een poging om haar lichaam te helpen haar te bevreten, ondanks haar pijn en haar pijn, haar lichaam te martelen, haar lichaam wordt gefolt en gemartelt door de vrouw.